Türk kamu yönetiminde yapısal reform çalışmalarında “Müdahale alanı” meselesi

Kamusal düzenin geliştirilmesi ile ilgili araştırmalarda, ‘Reform’ çalışmaları Yeni Kamu Yönetimi çalışmaları ve kamu politikaları açısından ele alınan ana başlıklardan birisi olmuştur. Türk Kamu Yönetimi’nin Cumhuriyet döneminde sergilediği reform çalışmalarını üç dönem şeklinde ele almak mümkündür. Bunlar, Güler ve Keskin (2007)’e göre erken dönem reformlar dönemi (1923-39), idari reformlar dönemi (1945-1980) ve 1980 ve sonrası görülen yapısal reform uygulamalarıdır. Genel olarak devletlerin yapısal dönüşüm hızlarının ve müdahale alanlarının çeşitliliği çok tartışılan idari reform-yapısal reform ayrışmasının ortaya çıkardığı özel bir çalışma alanıdır. Çalışmanın konusu; Modernite ve devamında Postmodern ideolojideki kamu yönetimi adına inşa edilen yeni kimlik ve kavram ağları ile birlikle ortaya çıkan müdahale alanları ve bu alanların güncel tanımlamalarıdır. Araştırmanın temel amacı Türk Kamu Yönetiminde 1980 ve sonrasında görülmeye başlanan neoliberal reform çalışmalarında yapısal dönüşümlerin gerçekleşmesinde kullanılan temel müdahale alanları meselesine dikkat çekmektir. Araştırmanın ikinci amacı ise bu müdahale alanlarının kamu düzeni içindeki kalıcılığını tartışmak ve güncel öneriler sunmaktır. Çalışmada betimsel araştırma yöntemi kullanılmıştır.It is possible to discuss the reform efforts of the Turkish Public Administration in the Republican early reforms (1923-39), the period of administrative reforms (1945-1980), and structural reform practices seen in 1980 and after. In general, the diversity of the states' structural transformation speeds and areas of intervention is a special field of study created by the widely discussed administrative reform-structural reform decomposition. In this sense, The main purpose of the research is to draw attention to the issue of the main intervention areas used in the realization of structural transformations in the neoliberal reform studies that started to appear in Turkish Public Administration in 1980 and after. The second aim of the research is to discuss the permanence of these intervention areas within the public order and to provide up-to-date suggestions